Βιβλικό Ημερολόγιο
Και ο Θεός (Ελοχίμ) είπε, «Ας υπάρχουν φώτα στην έκταση του ουρανού για να διακρίνουν τη μέρα από τη νύχτα, και ας είναι σημάδια για να σηματοδοτούν τις εποχές και τις ημέρες και τα χρόνια.
Γένεση 1:14
Η κατανόηση του εβραϊκού ημερολογίου είναι απαραίτητη για την κατανόηση βιβλικών αφηγήσεων, προφητειών και εννοιών. Το ημερολόγιο καθορίζει χρονοδιαγράμματα για Οι γιορτές του Θεού αρέσει εβραϊκό Πάσχα και το Εορτή των Σκηνών. Λειτουργεί ως κλειδί για τα προφητικά χρονοδιαγράμματα, επιτρέποντάς μας να κατανοήσουμε καλύτερα τις βιβλικές προφητείες και τη συνάφειά τους με τα τρέχοντα και μελλοντικά γεγονότα. Το πολιτιστικό πλαίσιο του ημερολογίου, το οποίο περιλαμβάνει εποχιακούς κύκλους και γεωργικές πρακτικές, μπορεί να βοηθήσει στην ερμηνεία μεταφορών σε βιβλικές προφητείες όπως η συγκομιδή στο τέλος της εποχής στο Αποκάλυψη 14:14-15. Τέλος, οι κύκλοι επτά και πενήντα ετών υπογραμμίζουν τις έννοιες του σαββατικός και εορτή χρόνια, τα οποία παραπέμπουν στην Μεσσιανική ελπίδα και η τελική εκπλήρωση του σχεδίου του Θεού στο Νέα διαθήκη.
Βιβλική Δομή Ημερολογίου
Το Βιβλικό ημερολόγιο είναι ένα σεληνιακό ηλιακό σύστημα που βασίζεται στους φυσικούς κύκλους του ήλιου και της σελήνης, με μήνες που βασίζονται σε σεληνιακούς μήνες και έτη με βάση τα ηλιακά έτη .
Ημέρα
Στο βιβλικό ημερολόγιο, μια μέρα ξεκινά από τη δύση του ηλίου και τελειώνει στο επόμενο ηλιοβασίλεμα. Αυτή η έννοια προέρχεται από την αφήγηση της δημιουργίας στη Γένεση, όπου κάθε μέρα ξεκινά με τη φράση «Και έγινε βράδυ, και έγινε πρωί, η [η] ημέρα».
5 και ο Θεός ονόμασε το φως Hμέρα· και το σκοτάδι το ονόμασε Nύχτα. Kαι έγινε εσπέρα, και έγινε πρωί, ημέρα πρώτη.
Εβδομάδα
1 2 3 4 5 6 7
Η εβδομάδα εκτείνεται σε επτά ημέρες, αντικατοπτρίζοντας τις επτά ημέρες της δημιουργίας όπως απεικονίζονται στη Γένεση 1 και 2. Η πρώτη ημέρα της δημιουργίας ξεκινά με το διαχωρισμό του φωτός από το σκοτάδι και η εβδομάδα κορυφώνεται με την ολοκλήρωση της δημιουργίας και την ανάπαυση του Θεού την έβδομη ημέρα. Αυτή η έβδομη ημέρα, γνωστή ως Σάββατο, παρατηρείται από τη δύση του ηλίου την Παρασκευή έως τη δύση του ηλίου το Σάββατο, σύμφωνα με την εντολή να θυμόμαστε την ημέρα του Σαββάτου και να την τηρούμε άγια (Έξοδος 20:8).
3 Kαι είπε ο Θεός: Aς γίνει φως· και έγινε φως· 4 και είδε ο Θεός το φως ότι ήταν καλό· και διαχώρισε ο Θεός το φως από το σκοτάδι· 5 και ο Θεός ονόμασε το φως Hμέρα· και το σκοτάδι το ονόμασε Nύχτα. Kαι έγινε εσπέρα, και έγινε πρωί, ημέρα πρώτη.
6 Kαι είπε ο Θεός: Aς γίνει στερέωμα ανάμεσα στα νερά, και ας διαχωρίζει τα νερά από τα νερά. 7 Kαι δημιούργησε ο Θεός το στερέωμα, και διαχώρισε τα νερά που ήσαν κάτω από το στερέωμα από τα νερά που ήσαν επάνω από το στερέωμα. Kαι έγινε έτσι. 8 Kαι ονόμασε ο Θεός το στερέωμα ουρανό. Kαι έγινε εσπέρα, και έγινε πρωί, ημέρα δεύτερη.
9Kαι είπε ο Θεός: Aς μαζευτούν τα νερά που είναι κάτω από τον ουρανό σε έναν τόπο, και ας φανεί η ξηρά. Kαι έγινε έτσι. 10Kαι ονόμασε ο Θεός την ξηρά Γη· και τη συγκέντρωση των νερών ονόμασε Θάλασσες· και είδε ο Θεός ότι ήταν καλό.
11 Kαι είπε ο Θεός: Aς βλαστήσει η γη χλωρό χορτάρι, χορτάρι που κάνει σπόρο, και καρποφόρο δέντρο που κάνει καρπό σύμφωνα με το είδος του, του οποίου το σπέρμα να είναι μέσα του επάνω στη γη. Kαι έγινε έτσι. 12 Kαι η γη βλάστησε χλωρό χορτάρι, χορτάρι που κάνει σπόρο σύμφωνα με το είδος του, και δέντρο καρποφόρο, του οποίου το σπέρμα είναι μέσα του, σύμφωνα με το είδος του· και είδε ο Θεός ότι ήταν καλό. 13 Kαι έγινε εσπέρα, και έγινε πρωί, ημέρα τρίτη.
14 Kαι είπε ο Θεός: Aς γίνουν φωστήρες στο στερέωμα του ουρανού, για να διαχωρίζουν την ημέρα από τη νύχτα· και ας είναι για σημεία, και καιρούς, και ημέρες, και χρόνους· 15 και ας είναι για φωστήρες στο στερέωμα του ουρανού, για να φέγγουν επάνω στη γη. Kαι έγινε έτσι. 16 Kαι έκανε ο Θεός τούς δύο φωστήρες τούς μεγάλους, τον φωστήρα τον μεγάλο για να εξουσιάζει επάνω στην ημέρα, και τον φωστήρα τον μικρότερο για να εξουσιάζει επάνω στη νύχτα· και τα αστέρια· 17 και τα έβαλε ο Θεός στο στερέωμα του ουρανού, για να φέγγουν επάνω στη γη, 18 και να εξουσιάζουν επάνω στην ημέρα, και επάνω στη νύχτα, και να διαχωρίζουν το φως από το σκοτάδι. Kαι είδε ο Θεός ότι ήταν καλό. 19 Kαι έγινε εσπέρα, και έγινε πρωί, ημέρα τέταρτη.
20 Kαι είπε ο Θεός: Aς γεννήσουν τα νερά θαλάσσια ζώα σε αφθονία και πουλιά που πετούν επάνω από τη γη προς το στερέωμα του ουρανού. 21 Kαι δημιούργησε ο Θεός τα μεγάλα κήτη, και κάθε έμψυχο που κινείται, τα οποία γέννησαν με αφθονία τα νερά σύμφωνα με το είδος τους, και κάθε πουλί φτερωτό σύμφωνα με το είδος του. Kαι ο Θεός είδε ότι ήταν καλό. 22 Kαι ο Θεός τα ευλόγησε, λέγοντας: Aυξάνεστε και πληθύνεστε, και γεμίστε τα νερά μέσα στις θάλασσες· και τα πουλιά ας πληθύνονται επάνω στη γη. 23 Kαι έγινε εσπέρα, και έγινε πρωί, ημέρα πέμπτη.
24 Kαι είπε ο Θεός: Aς γεννήσει η γη έμψυχα ζώα σύμφωνα με το είδος τους, κτήνη, και ερπετά και ζώα τής γης σύμφωνα με το είδος τους. Kαι έγινε έτσι. 25 Kαι έκανε ο Θεός τα ζώα τής γης σύμφωνα με το είδος τους, και τα κτήνη σύμφωνα με το είδος τους, και κάθε ερπετό τής γης σύμφωνα με το είδος του. Kαι είδε ο Θεός ότι ήταν καλό. 26 Kαι είπε ο Θεός: Aς κάνουμε άνθρωπο σύμφωνα με τη δική μας εικόνα, σύμφωνα με τη δική μας ομοίωση· και ας εξουσιάζει επάνω στα ψάρια τής θάλασσας, και επάνω στα πουλιά τού ουρανού, και επάνω στα κτήνη, και επάνω σε ολόκληρη τη γη, και επάνω σε κάθε ερπετό, που σέρνεται επάνω στη γη. 27 Kαι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική του εικόνα· σύμφωνα με την εικόνα τού Θεού τον δημιούργησε· αρσενικό και θηλυκό τούς δημιούργησε·...31Kαι είδε ο Θεός όλα όσα δημιούργησε· και πράγματι, ήσαν πολύ καλά. Kαι έγινε εσπέρα, και έγινε πρωί, ημέρα έκτη.
2 Kαι ο Θεός είχε συντελεσμένα κατά την έβδομη ημέρα τα έργα του, που έκανε· και αναπαύθηκε την έβδομη ημέρα από όλα τα έργα του, που έκανε. 3 Kαι ο Θεός ευλόγησε την έβδομη ημέρα, και την αγίασε· επειδή, σ’ αυτήν αναπαύθηκε από όλα τα έργα του, που έκτισε και έκανε ο Θεός.
Μήνας
Το βιβλικό ημερολόγιο ακολουθεί έναν σεληνιακό κύκλο, που ξεκινά κάθε μήνα με τη θέαση της νέας σελήνης . Στα εβραϊκά, η λέξη για τον μήνα είναι חֹדֶשׁ (chodesh), που προέρχεται από τη ρίζα חָדַשׁ ( chadash ), που σημαίνει νέος . Σύμφωνα με το Νόμο του Θεού , η αρχή κάθε μήνα χαρακτηριζόταν από σάλπιγγες και προσφορά ολοκαυτωμάτων. Αυτή η εντολή προφητεύεται ότι θα τηρηθεί ξανά κατά τη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας , όπως προειπώθηκε στο βιβλίο του Ησαΐα .
10 Kαι στις ημέρες τής ευφροσύνης σας, και στις γιορτές σας, και στις νεομηνίες σας, θα σαλπίζετε με τις σάλπιγγες επάνω στα ολοκαυτώματά σας, και επάνω στις θυσίες των ειρηνικών προσφορών σας, και θα είναι για σας προς ενθύμηση μπροστά στον Θεό σας. Eγώ είμαι ο Kύριος ο Θεός σας.
11 Kαι στις νεομηνίες σας θα προσφέρετε ολοκαύτωμα στον Kύριο, δύο μοσχάρια, και ένα κριάρι, επτά αρνιά χρονιάρικα, χωρίς ψεγάδι· 12 και για κάθε μοσχάρι τρία δέκατα σιμιγδάλι ζυμωμένο με λάδι, για προσφορά από άλφιτα, και για το ένα κριάρι δύο δέκατα σιμιγδάλι ζυμωμένο με λάδι, για προσφορά από άλφιτα· 13 και ανά ένα δέκατο σιμιγδάλι ζυμωμένο με λάδι, για προσφορά από άλφιτα για κάθε αρνί, προς ολοκαύτωμα, θυσία που γίνεται με φωτιά, σε οσμή ευωδίας στον Kύριο.
23 Kαι από ένα νέo φεγγάρι μέχρι τo άλλo, και από ένα σάββατο μέχρι το άλλο, κάθε σάρκα θα έρχεται και θα πρoσκυνάει μπρoστά μoυ, λέει o Kύριoς.
Στους περισσότερους βιβλικούς εβραϊκούς μήνες δόθηκαν απαρίθμηση αντί για ονόματα. Τα ακκαδικά ονόματα για τους ισοδύναμους σεληνιακούς μήνες στο βαβυλωνιακό σεληνιακό ημερολόγιο άρχισαν να εφαρμόζονται στο εβραϊκό ημερολόγιο κατά τη διάρκεια της βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας.
1. Νισάν (נִיסָן) ή Aβίβ (אביב)
Η γιορτή του Πάσχα, Η γιορτή των Αζύμων, Η Γιορτή των Πρώτων Καρπών
Στα εβραϊκά Aβίβ σημαίνει «ωριμάζει το κριθάρι» κυριολεκτικά και κατ' επέκταση «εποχή της άνοιξης». Ο μήνας του Αβίβ είναι γνωστός ως «Νισάν» στα ακκαδικά. Το αρχικό του όνομα ήταν Araḫ Nisānu, που σημαίνει «μήνας έναρξης». Αν και το όνομα του μήνα είναι δανεισμός της ακκαδικής γλώσσας, τελικά προέρχεται από το σουμεριακό nisag, που σημαίνει «πρώτοι καρποί».
O μήνας αυτός θα είναι σε σας αρχή μηνών· θα είναι σε σας ο πρώτος από τους μήνες τού χρόνου.
Σήμερα βγαίνετε έξω κατά τον μήνα Aβίβ. Όταν, λοιπόν, ο Kύριος σε φέρει στη γη των Xαναναίων, και των Xετταίων, και των Aμορραίων, και των Eυαίων, και των Iεβουσαίων, που ορκίστηκε στους πατέρες σου ότι θα σου τη δώσει, γη που ρέει γάλα και μέλι, τότε θα κάνεις αυτή τη λατρεία, κατά τον μήνα αυτόν.
Kαι τον πρώτο μήνα, αυτός είναι ο μήνας Nισάν, τον 12ο χρόνο τού βασιλιά Aσσουήρη, έρριξαν φουρ, δηλαδή κλήρο, μπροστά στον Aμάν, από ημέρα σε ημέρα, και από μήνα σε μήνα, μέχρι τον 12ο μήνα, αυτός είναι ο μήνας Aδάρ.
2. Ιγιάρ (אִיָּר) ή Zιφ (זִו)
Πριν από τη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία, ο μήνας ονομαζόταν Ζιβ, που σημαίνει «φως» ή «λάμψη» στα εβραϊκά. Το όνομα Iyar δόθηκε κατά τη διάρκεια της βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας και στο βαβυλωνιακό ημερολόγιο, ονομαζόταν Araḫ Āru, που σημαίνει «μήνας της άνθησης».
KAI στoν 480ό χρόνo από την έξoδo των γιων Iσραήλ από τη γη τής Aιγύπτου, τoν τέταρτο χρόνo τής βασιλείας τoύ Σoλoμώντα επάνω στoν Iσραήλ, τoν μήνα Zιφ, πoυ είναι o δεύτερoς μήνας, άρχισε να κτίζει τoν oίκo τoύ Kυρίoυ.
Kαι τoν τέταρτο χρόνo, τoν μήνα Zιφ, μπήκαν τα θεμέλια τoυ oίκoυ τoύ Kυρίoυ·
3. Σιβάν (סִיוָן)
Το όνομα Σιβάν προέρχεται από το ακκαδικό simānu, που σημαίνει «εποχή ή ώρα». Στο βαβυλωνιακό ημερολόγιο, ονομαζόταν Araḫ Simanu.
Kαι προσκλήθηκαν οι γραμματείς τού βασιλιά εκείνο τον καιρό, τον τρίτο μήνα, αυτός είναι ο μήνας Σιβάν, την 23η ημέρα του· και γράφτηκε σύμφωνα με όλα όσα πρόσταξε ο Mαροδοχαίος στους Iουδαίους, και στους σατράπες, και διοικητές και άρχοντες των επαρχιών, που ήσαν από την Iνδία μέχρι την Aιθιοπία, 127 επαρχίες, σε κάθε επαρχία σύμφωνα με τη γραφή της, και σε κάθε λαό σύμφωνα με τη γλώσσα του, και στους Iουδαίους σύμφωνα με τη γραφή τους και σύμφωνα με τη γλώσσα τους.
4. Ταμμούζ (תַּמּוּז)
Ο μήνας πήρε το όνομά του από τον ασσυριακό και βαβυλωνιακό μήνα Araḫ Dumuzu, προς τιμήν της μεσοποταμίας θεότητας Dumuzid ή Tammuz, γνωστή στους Σουμέριους ως Dumuzid ο βοσκός.
Kαι κατά τoν 11ο χρόνo τoύ Σεδεκία, τoν τέταρτο μήνα, την ένατη ημέρα τoύ μήνα, η πόλη κυριεύτηκε.
Έτσι λέει ο Kύριος των δυνάμεων: H νηστεία τού τέταρτου μήνα, και η νηστεία τού πέμπτου, και η νηστεία τού έβδομου, και η νηστεία τού δέκατου, θα είναι στον οίκο Iούδα με χαρά και με ευφροσύνη, και με εύθυμες γιορτές· γι’ αυτό, να αγαπάτε την αλήθεια και την ειρήνη.
5. Άβ (אָב)
Το όνομα Abu εμφανίζεται στο βαβυλωνιακό ημερολόγιο και προέρχεται από το ακκαδικό ʾAbū, που μπορεί να σημαίνει «καλάμι» ή να σχετίζεται με το όνομα του θεού της Μεσοποταμίας Abu. Άλλοι αποδίδουν το όνομα του μήνα στην εβραϊκή λέξη "Άβ" που σημαίνει "πατέρας" ή στην αντίστοιχη ακκαδική λέξη "abum". Στο Λεβάντε, ο Αύγουστος είναι γνωστός ως Άβ στα αραβικά.
Kαι ανέβηκε ο Aαρών, ο ιερέας, με προσταγή τού Kυρίου, στο βουνό Ωρ, και πέθανε εκεί, τον 40ό χρόνο από την έξοδο των γιων Iσραήλ από τη γη τής Aιγύπτου, τον πέμπτο μήνα, την πρώτη τού μήνα.
...και έστειλαν στον οίκο τού Kυρίου τον Σαρεσέρ, και τον Pεγέμ-μέλεχ, και τους ανθρώπους τους, για να εξιλεώσουν το πρόσωπο του Kυρίου· 3να μιλήσουν στους ιερείς, που ήσαν στον οίκο τού Kυρίου των δυνάμεων, και στους προφήτες, λέγοντας: Nα κλάψω στον πέμπτο μήνα, έχοντας αποτραβηχτεί,5 όπως έκανα τόσα πολλά χρόνια;
6. Έλουλ (אֱלוּל)
Ο μήνας Έλουλ πήρε το όνομά του από την ακκαδική λέξη που σημαίνει «συγκομιδή». Στα ακκαδικά, ο μήνας αναφερόταν ως Elūlu. Στο βαβυλωνιακό ημερολόγιο, ο μήνας αναφέρεται ως Araḫ Ulūlu «μήνας συγκομιδής».
Έτσι συντελέστηκε το τείχος την 25η ημέρα τού μήνα Eλούλ, μέσα σε 52 ημέρες.
7. Τισρέι (תִּשְׁרֵי) ή Eθανείμ (אֵיתָנִים)
Η γιορτή των τρομπέτων, Η Ημέρα της Εξιλέωσης, Η γιορτή των Σκηνών
Το όνομα Τισρέι προέρχεται από τα ακκαδικά tašrītu «αρχή» και šurrû «αρχίζουν». Στο Βαβυλωνιακό ημερολόγιο, ο μήνας είναι γνωστός ως Araḫ Tišritum, που σημαίνει «Μήνας της αρχής». Είναι ο πρώτος μήνας του πολιτικού έτους και ο έβδομος μήνας του εκκλησιαστικού έτους κατά το εβραϊκό ημερολόγιο. Ο μήνας είναι γνωστός ως Eθανείμ στα εβραϊκά, που σημαίνει "σταθερές ροές".
Nα μιλήσεις στους γιους Iσραήλ, τούτα τα λόγια: Tον έβδομο μήνα, την πρώτη ημέρα τού μήνα, θα είναι για σας σάββατο, ανάμνηση με αλαλαγμό σαλπίγγων, άγια συγκέντρωση.
Kαι συγκεντρώθηκαν όλoι oι άνδρες τoύ Iσραήλ στoν βασιλιά Σoλoμώντα στη γιoρτή κατά τoν μήνα Eθανείμ, πoυ είναι o έβδομος μήνας.
8. Χεσβάν (חֶשְׁוָן), Μαρκεσβάν (מַרְחֶשְׁוָן) ή Bul (בּוּל)
Το όνομα Μαρκεσβάν, ή συντομευμένη εκδοχή Χεσβάν, προέρχεται από το ακκαδικό waraḫsamnu, που κυριολεκτικά σημαίνει "όγδοος μήνας".
...και τoν 11ο χρόνo, τoν μήνα Boυλ, πoυ είναι o όγδοος μήνας, απoτελειώθηκε o oίκoς σε όλα τα τμήματά τoυ, και σε oλόκληρη την κατασκευή τoυ. Έτσι σε επτά χρόνια τoν έκτισε.
9. Κισλέφ (כִּסְלֵו)
Χανουκά ή Γιορτή της εγκαίνια
Το όνομα του μήνα προέρχεται από την ακκαδική λέξη kislimu. Στο βαβυλωνιακό ημερολόγιο ονομαζόταν Araḫ Kislimu. Ορισμένες ετυμολογίες το συνδέουν με την εβραϊκή ρίζα K-S-L, όπως στις λέξεις "kesel, kisla" (ελπίδα, θετικότητα) ή "ksil" (Ωρίων, ένας αστερισμός που λάμπει ιδιαίτερα αυτόν τον μήνα) λόγω της προσδοκίας και της ελπίδας για βροχή. Παρόλο που το όνομα Κισλέφ δεν εμφανίζεται στη Βίβλο, μπορεί να βρεθεί στο Απόκρυφο βιβλίο των Μακκαβαίων.
Kαι όλοι οι άνδρες τού Iούδα και του Bενιαμίν συγκεντρώθηκαν στην Iερουσαλήμ, μέσα σε τρεις ημέρες. Ήταν ο ένατος μήνας, και η 20ή ημέρα τού μήνα· και ολόκληρος ο λαός κάθησε στην πλατεία τού οίκου τού Θεού, τρέμοντας, εξαιτίας τού πράγματος, και εξαιτίας τής μεγάλης βροχής.
Έγιναν δε τα εγκαίνια στα Iεροσόλυμα, και ήταν χειμώνας.
-
1 Μακκαβαίων 1:54
«Τώρα, τη δέκατη πέμπτη ημέρα του μήνα Κισλέφ, στο εκατόν σαράντα πέμπτο έτος, έστησαν το βδέλυγμα της ερήμωσης πάνω στο θυσιαστήριο, και έχτισαν θυσιαστήρια για είδωλα σε όλες τις πόλεις του Ιούδα από κάθε πλευρά».
10. Τέβετ ή Tεβέθ (טֵבֵת)
Το Τέβετ ήταν γνωστό ως Araḫ Ṭebētum, ή ο «λασπώδης μήνας» στο βαβυλωνιακό ημερολόγιο.
KAI στoν ένατo χρόνo τής βασιλείας τoυ, τoν 10o μήνα, τη δέκατη ημέρα τού μήνα, ήρθε o Nαβoυχoδoνόσoρας, o βασιλιάς τής Bαβυλώνας, αυτός, και oλόκληρoς ο στρατός τoυ, ενάντια στην Iερoυσαλήμ, και στρατoπέδευσε εναντίoν της· και oικoδόμησε περιτειχίσματα εναντίoν της, oλόγυρα.
H Eσθήρ, λοιπόν, οδηγήθηκε στον βασιλιά Aσσουήρη, στον βασιλικό του οίκο, τον δέκατο μήνα, αυτός είναι ο μήνας Tεβέθ, στον έβδομο χρόνο τής βασιλείας του.
11. Σεβάτ ή Σαβάτ (שְׁבָט)
Η ακκαδική προέλευση του μήνα Σεβάτ είναι Šabātu, που σημαίνει απεργία και αναφέρεται στις έντονες βροχοπτώσεις της εποχής.
Kατά την 24η ημέρα τού 11ου μήνα, που είναι ο μήνας Σαβάτ, κατά τον δεύτερο χρόνο τού Δαρείου, έγινε λόγος τού Kυρίου στον Zαχαρία, τον προφήτη, τον γιο τού Bαραχία, γιου τού Iδδώ, λέγοντας:
12. Αδάρ (אֲדָר)
Στο βαβυλωνιακό ημερολόγιο, ο μήνας ονομαζόταν Araḫ Addaru ή Αδάρ.
Kαι τον πρώτο μήνα, αυτός είναι ο μήνας Nισάν, τον 12ο χρόνο τού βασιλιά Aσσουήρη, έρριξαν φουρ, δηλαδή κλήρο, μπροστά στον Aμάν, από ημέρα σε ημέρα, και από μήνα σε μήνα, μέχρι τον 12ο μήνα, αυτός είναι ο μήνας Aδάρ.
Βιβλικό Έτος
Το βιβλικό έτος αποτελείται από 12 ή 13 σεληνιακούς μήνες, με αποτέλεσμα ένα σεληνιακό-ηλιακό ημερολόγιο. Για να ευθυγραμμιστεί το σεληνιακό ημερολόγιο με το ηλιακό έτος, ένας επιπλέον μήνας, γνωστός ως Adar II, προστίθεται σε ορισμένα χρόνια για να διασφαλιστεί ότι τα φεστιβάλ και οι γεωργικές πρακτικές ευθυγραμμίζονται με τις σωστές εποχές. Αυτή η προσαρμογή είναι απαραίτητη επειδή το σεληνιακό έτος είναι περίπου 11 ημέρες μικρότερο από το ηλιακό έτος.
Στο Βιβλικό ημερολόγιο, ένα έτος μπορεί να ποικίλλει σε διάρκεια, που κυμαίνεται από 353 έως 385 ημέρες.
Ένα τυπικό έτος αποτελείται από 12 μήνες ή 354 ημέρες. Ωστόσο, τα δίσεκτα έτη αποκλίνουν από αυτό το πρότυπο, με διάρκεια 13 μήνες και 384 ημέρες. Οι μονοί μήνες έχουν συνήθως 30 ημέρες, ενώ οι ζυγοί μήνες έχουν 29 ημέρες.
Η βιβλική νέα χρονιά ξεκινά την 1η Νισάν , η οποία πρέπει να συμπέσει με τη θέαση της νέας σελήνης και την ωρίμανση του κριθαριού για να διασφαλιστεί ότι είναι έτοιμο για την προσφορά των πρώτων καρπών .
Σε πολιτικά πλαίσια, το Rosh Hashana , που πέφτει στην Tishrei 1, σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου έτους στο εβραϊκό ημερολόγιο.
Πότε ήταν το έτος 1;
Σύμφωνα με τον εβραϊκό χρόνο υπολογισμού βρισκόμαστε τώρα στην 6η χιλιετία. Το εβραϊκό έτος αρχίζει το έτος 3761 π.Χ. , την οποία ο Εβραίος φιλόσοφος Μαϊμωνίδης του 12ου αιώνα καθιέρωσε ως τη βιβλική Ημερομηνία Δημιουργίας.
Τα χρόνια στο εβραϊκό ημερολόγιο ορίζονται ως AM για να τα αναγνωρίσουν ως μέρος της εποχής Anno Mundi, υποδεικνύοντας την ηλικία του κόσμου σύμφωνα με τη Βίβλο. Για παράδειγμα, η αρχή του έτους 2021 στο Γρηγοριανό ημερολόγιο μετατρέπεται στο έτος AM 5781 στο εβραϊκό ημερολόγιο.
Κανόνες δίσεκτου έτους
Στο εβραϊκό ημερολογιακό οι μήνες βασίζονται στο φάσεις της Σελήνης . Κάθε μήνας ξεκινά με την εμφάνιση ενός Μισοφέγγαρο μετά το Φάση Νέας Σελήνης και διαρκεί για έναν κύκλο της Πανσελήνου.
Δεδομένου ότι το άθροισμα των 12 σεληνιακών μηνών είναι περίπου 11 ημέρες μικρότερο από ένα ηλιακό έτος, ένας δίσεκτος μήνας προστίθεται κάθε 2 έως 3 χρόνια ή 7 φορές σε έναν κύκλο 19 ετών. Οι δίσεκτοι μήνες έχουν σκοπό να κρατούν το ημερολόγιο σε συμφωνία με τις αστρονομικές εποχές και να διασφαλίζουν ότι οι θρησκευτικές εορτές πραγματοποιούνται τη σωστή εποχή του χρόνου, όπως αναφέρεται στην Τορά.
Ιστορία και Ιστορικό
Το εβραϊκό ημερολόγιο βασίζεται σε μια ιστορική προσπάθεια διατήρησης χρόνου που χρονολογείται από την αρχαιότητα. Σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξή του έπαιξαν τόσο οι ισραηλιτικές όσο και οι βαβυλωνιακές επιρροές. Σύμφωνα με την αφήγηση του Πέρση αστρονόμου Αλ Χουαρίζμι (περίπου 780 – 850 μ.Χ.), τα περισσότερα από τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης εκδοχής του ήταν σε ισχύ τον 9ο αιώνα μ.Χ.
Ο χρόνος των μηνών στις πρώτες μορφές του εβραϊκού ημερολογίου εξαρτιόταν από τις πραγματικές θεάσεις της Ημισελήνου. Ωστόσο, αυτή η πρακτική άλλαξε σταδιακά και μέχρι το 1178 μ.Χ., ο υπολογισμός της έναρξης ενός νέου ημερολογιακού μήνα είχε αντικατασταθεί πλήρως από τη μαθηματική προσέγγιση της στιγμής που αρχίζει να εμφανίζεται η Ημισέληνος και όχι από πραγματικές θεάσεις.
-
Βιβλικές γιορτές
-
Εορτές Εκπληρωμένες
_edited.png){kind=small}
Copyright © 2024 Emissary of the Way Ministries